Analyse Europese soortbeschermingsplannen voor Australisch Centrum voor Ecologische Analyse en Synthese (ACEAS)

In opdracht van het Australisch Centrum voor Ecologische Analyse en Synthese (ACEAS) heeft Science4Nature onderzocht welke populatiegenetische informatie is gebruikt in 100 Europese soortbeschermingsplannen. Deze gegevens worden gebruikt in een vergelijkende analyse tussen Europese, Amerikaanse en Australische soortbeschermingsplannen. De eerste resultaten laten zien dat er wereldwijd nog in zeer beperkte mate gebruik wordt gemaakt van dit type gegevens, terwijl wetenschappelijk onderzoek reeds overtuigend heeft aangetoond dat genetische diversiteit, inteeltdepressie, uitteeltdepressie, chromosoomrassen, hybridisatie, en adaptatie een essentiële rol spelen in de levensvatbaarheid en het herstelvermogen van bedreigde soorten. In de Europese soortbeschermingsplannen werden genetische gegevens het minst gebruikt, en genetica werd zelfs nauwelijks of helemaal niet genoemd. In de Verenigde Staten en Australië was de situatie duidelijk beter, en zijn de soortbeschermingsplannen beter wetenschappelijk onderbouwd, hoewel ook hier genetische aspecten nog onderbelicht blijven. In de VS is het voor elke soort die genoemd wordt in de Endangered Species Act een eis dat er een officieel soortherstelplan wordt opgesteld waarin gebruik wordt gemaakt van de “best possible science”. Daar kunnen we in Europa nog heel wat van leren!

Een artikel over bovengenoemd vergelijkend onderzoek is in voorbereiding.